Interview ND: Elbert Bot is transgender

De christelijke transgender Elbert Bot is getrouwd met dominee Mark Bot en heeft twee kinderen. Sinds 1 januari 2020 is hij man, daarvoor was hij een vrouw die zich geen raad wist met haar lichaam.

In de podcast Dick en Daniël Geloven het Wel praat Elbert over zijn persoonlijke levensweg en de aanstaande wijziging in de Transgenderwet. ‘Het is echt een geschenk van boven dat ik hier samen met Mark doorheen ben gekomen.’

Sinds begin 2020 bent u man en gaat u als Elbert door het leven. Wist u al jong dat u een jongen was in plaats van een meisje?

‘Als kind zei ik al: ik wil een jongetje zijn. Zo voelde ik mij. In de puberteit wordt dat lastiger, omdat je dan natuurlijk een lichamelijke ontwikkeling doormaakt. Ik wist niet dat er zoiets bestond als transgender-zijn. Ik wist alleen dat ik me een jongen voelde en dat ik geen vrouw wilde worden. Dat zorgde voor veel ongemak. Ik had vriendinnen, maar begreep hen niet. Ik kon met niemand erover praten. Ik schaamde me ervoor. Ik moest als meisje door het leven, dus probeerde ik die gevoelens weg te stoppen en mij aan te passen.’

Wanneer kwam het moment dat het niet meer lukte om u aan te passen?

‘Op een gegeven moment kreeg ik de ziekte van Lyme en werd ik depressief. Toen ben ik gaan praten, want het lukte me niet meer om mijn gevoelens weg te drukken. Ik moest echt eerlijk worden en bij de psycholoog kwam het hoge woord eruit. Dezelfde dag nog heb ik het met mijn man Mark besproken. Dat vond ik wel heel spannend, maar we zijn altijd eerlijk tegen elkaar, dus het was iets wat ik met hem wilde delen. Mark had het niet zien aankomen, maar voor hem vielen wel veel puzzelstukjes op zijn plek. Hij had gemerkt dat ik nooit heel erg vrouw was. Het is echt een geschenk van Boven dat ik hier samen met Mark doorheen ben gekomen. We hebben er vanaf het begin samen goed over kunnen praten en daardoor zijn we elkaar niet kwijtgeraakt in het proces. Ongeveer een halfjaar nadat ik erover begon te praten, ben ik in transitie gegaan. Het lukte me niet meer om als vrouw door het leven te gaan. Ik liep helemaal vast. Het was al toneelspel en dat werd het alleen maar meer. Ik liep me te verkleden in vrouwenkleren, zo voelde het voor mij.’

Welke rol speelde uw geloof in deze keuze?

‘Ik heb geprobeerd om in dit proces mijn weg met God te gaan. Het is een worsteling geweest om daar uit te komen. Uiteindelijk heb ik rust op mijn keuze ervaren. Ik kwam tot de conclusie dat transitie mag van God, anders had ik het niet gedaan. Ik denk dat mijn relatie met God is gegroeid, vergeleken met de jaren daarvoor. Ik zie mijn transgender-zijn als onderdeel van de gebroken wereld waarin we leven. Net zoals mensen een bepaalde ziekte hebben. Daarvan zeggen we ook niet: dat heeft God niet goed gedaan. Wie ben ik als mens om iets te zeggen over wat God wel en niet goed doet? Als mensen moeten we daarover vaker zwijgen. Ik ben met een stukje gebrokenheid geboren en het lukte me niet daarmee te leven. Ik zie het als een zegen dat er een medische behandeling is die me heeft geholpen. Daardoor zie ik het leven weer zitten en gaat het veel beter met me. Het was een goede keuze om in transitie te gaan.’

Hoe kijkt u naar de aanpassingen in de Transgenderwet? Die moeten het straks makkelijker maken om bij de overheid een ander geslacht te laten registreren.

‘Ik snap waar de wijziging in de wet vandaan komt. Als je je nu aanmeldt als transgender moet je soms meer dan drie jaar wachten op een deskundigheidsverklaring. Als je dan al in sociale transitie bent gegaan, duurt dat lang en zit je de hele tijd in dat ongemak. Ook bij de afschaffing van de leeftijdsgrens kan ik me wel iets voorstellen. Het is bekend dat er kinderen zijn die van jongs af aan al weten dat ze trans zijn. Die schrijven zich dan in voor een middelbare school als meisje terwijl ze als jongen door het leven gaan. Vervolgens lacht heel de klas je uit omdat het verkeerde lettertje op de klassenlijst staat.

Ik vind het jammer dat deze wijziging nu voor polarisatie zorgt. Ik denk dat het vooral helpt goed naar elkaar te luisteren en de nood van transgenders niet uit het oog te verliezen. Ik vind bijvoorbeeld een deskundigheidsverklaring om je geslacht te laten aanpassen een goed idee, ook al verdwijnt dat nu uit de wet. Transitie is echt niet iets wat je zomaar doet. Het is heel ingrijpend.’

Er wordt onder christenen en breder in de samenleving veel gediscussieerd over transgenders. Wat is uw wens voor de toekomst?

‘Ik hoop dat transgenders als normale mensen worden gezien. Ik wil niet raar of bijzonder zijn. Ik ben gewoon Elbert, vader, echtgenoot, ic-verpleegkundige. Er is veel meer in het leven dan transgender-zijn. En ik hoop dat christenen liefdevol met transgenders omgaan. Dat ze luisteren naar hun verhaal en niet oordelen. Ik hoor zo vaak christenen lhbti’ers veroordelen. Dan wordt het heel moeilijk om erover te praten, terwijl openheid juist goed is. Dan ontstaat er meer ruimte om je worsteling te delen en te zeggen dat je homo of transgender bent.’

Luister voor het hele gesprek met Elbert Bot de podcast Dick en Daniël Geloven het Wel via nd.nl/podcast of je favoriete podcastapp.

Bron: Nederlands Dagblad